Hij wil je iets duidelijk maken met zijn gedrag en het is aan ons als ouder om te achterhalen wat. Achter elk gedrag gaat immers een gevoel schuil en met dat gevoel een behoefte. Wanneer wij als ouder de behoefte leren zien in plaats van enkel het gedrag, dan pas komen we tot de kern.

Enkele van mijn tips

• Laat je peuter zijn gevoel er zijn, dat is echt oké.
• Benoem wat je ziet, "ik zie dat je boos, verdrietig, van slag bent,.."
• Maak verbinding met je peuter, ga lekker naast hem op de grond zitten, zonder meer.
• Erken je peuter zijn gevoel, "je mag best verdrietig, boos, van slag zijn, ik ben hier". 
• Praat minder en luister meer, wanneer je peuter erg van slag is door zijn emoties komt er vaak niet al te veel binnen van al jou goedbedoelde woorden.
• Zelf minder afleiding of oplossingen aanreiken en meer aanwezig zijn in het moment geeft je peuter ruimte en schept kansen om met zijn gevoel en daarbij horende behoefte te leren omgaan op een positieve manier, vanuit verbinding met jou en met zichzelf in plaats van uit gezamenlijke frustratie en het gevoel van niet begrepen te worden.

Het is zo belangrijk en mooi om te zien wanneer je kindje ervaart dat wat hij ook voelt en hoe hij dit ook uit, zijn gevoel er mag zijn. Dat dit niets veranderd aan de liefde die zijn ouders voor hem voelen en dat ze er steeds onvoorwaardelijk voor hem zijn. Ik hoor je, ik zie je en ik ben er voor je, altijd. Hoe meer je hiermee aan de slag gaat als ouder, hoe handiger je er in wordt. Om niet vanuit frustratie te handelen maar vanuit verbinding en de behoefte van je kindje. Ook je kindje zal er gaandeweg meer op leren vertrouwen dat hij steeds op je kan terugvallen als dat nodig is en zich meer gezien en begrepen voelen in zijn behoefte.  Wat er ook op jullie pad komt, jullie doen dit samen!